Stille Week...

Ieder jaar neem ik het me weer voor: Heel bewust stil te staan bij het lijden van mijn Meester. En ieder jaar merk ik dat ik het zo ontzettend lastig vind om stil te zijn, stil te worden. Nog even dit, nog even dat, dan zal ik stil worden. En voor ik het weet is de week weer om.

En toch. Toch heb ik het nodig om er weer eens bij stil te staan wat daar nu gebeurde zo'n twee duizend jaar geleden en waarom het moest gebeuren. Ja, het móest gebeuren....toch?

't Is namelijk niet zomaar wat, wat daar gebeurde. Jezus werd door iedereen verlaten zelfs door God.

En nou net dat laatste, daar word ik temidden van alle drukte opeens toch stil van. Ik moet er namelijk niet aan denken......verlaten te worden door Gód.

Hij voor mij.

Stil zijn zal ik
want de dagen die komen
heb ik nodig om te
leren begrijpen waarom.
Nu zoek ik nog
naar antwoorden.
Wie bent U?
Blinden zien
doven horen
lammen staan op.

Geef me een paar dagen
om te ontdekken

wie U bent.
Stil zijn wil ik
maar wel voorlopig,
zoals een geheim
dat straks onthuld wordt.

Stil staan wil ik

bij Uw lijden
bij Uw sterven,
dan mag ik weten
wie U bent,
wat U deed.
Omdat het antwoord
dan gegeven is.
Het geheim is openbaar geworden.
De stilte wordt opgeheven
straks als het zondag wordt.

Gedicht: Cor van Vliet

Lekker chinezen

Aanstaande zaterdag stelt Matthijs Vlaardingerbroek zijn huis open voor een netwerkavond voor mensen die betrokken zijn bij gemeentestichting. We gaan lekker met elkaar chinezen en luisteren naar elkaar's verhalen/evaringen op het gebied van gemeentestichting of gemeenschapsvorming. Er zit een gemêleerd gezelschap aan tafel. Van ervaren mannen tot groentjes zoals ik. Ik zie er naar uit!

Voor meer informatie klik hier

Éen stad...en toch zoveel verschillen

Dinsdagmorgen een bezoek gebracht aan gemeentestichter Matthijs Vlaardingerbroek.
Matthijs woont met zijn gezin in Spoorwijk.

Bijzonder boeiend vond ik het. Het werk wat Matthijs en ik doen lijkt erg op elkaar. We wonen en werken allebei in Den Haag, we proberen mensen te bereiken, we willen aansluiting zoeken en laagdrempelig zijn, we wonen temidden van de mensen van de wijk waarin we werken, we kennen beiden geen 8 tot 5 mentaliteit, beiden zijn we pioniers en beiden hebben we één groot verlangen: Dat God steeds meer zichtbaar gaat worden in de wijk en dat wijkbewoners Jezus gaan kennen als hun Heer. Allemaal overeenkomsten. En toch is er iets wat niet overeenkomt. Over dit punt hebben we uitvoerig gesproken: de wijk.

Matthijs woont en werkt in Spoorwijk. Ik woon en werk in Wateringse Veld. Het percentage allochtonen ligt in Spoorwijk veel hoger dan in Wateringse Veld.
Spoorwijk heeft veel WAO-ers. Wateringse Veld heeft bijna geen WAO-ers.

In Spoorwijk is het overdag gezellig druk op straat. In Wateringse Veld is het stil omdat bijna alle wijkbewoners aan het werk zijn.

Wateringse Veld wordt ook wel eens een slaapwijk genoemd. Wijkbewoners slapen er 's nachts. Al hun andere activiteiten voor op de dag zoals werk, sport, familie - en vriendenbezoek vinden plaats buiten de wijk. In Spoorwijk gebeuren deze dingen in de wijk.

De voordeuren van de woningen in Wateringse Veld zitten meestal op slot. In spoorwijk hangt er bij de voordeur een touwtje door de brievenbus waarbij het normaal is dat mensen zomaar binnen komen lopen om vervolgens te roepen: Goed volk!

Eén stad....zoveel verschillen.....en dat allemaal op nog geen vijf kilometer van elkaar verwijderd.

Gods Geest veranderd levens van mensen daar ben ik me van bewust. Hij doet het. Maar doet het niet zonder ons. Matthijs benaderd de mensen van de wijk door bij hen aan te sluiten.

Matthijs: 'Hier is dat niet zo moeilijk, maar bij jou daar is het pas moeilijk!'...

Zou hij gelijk hebben..? Op dit moment bieden we nog geen activiteiten aan in de wijk. Eerst nog maar eens een poosje doorgaan met heel hard nadenken hoe ík aan kan sluiten bij de mensen híer.

Geef creativiteit Heer.

Naam voor het pand: BOEI 90

We zijn eruit...

Gisteravond hebben we met de kerngroep, die bestaat uit bewoners uit Wateringse Veld, een naam voor het pand/project aan de Treslonglaan 90 vastgesteld: BOEI 90.

We zien er naar uit dat het pand als een boei gaat functioneren in de wijk.

Een BOEI heeft tot doel om richting aan te geven. Hij is onder water verbonden met de ondergrond, zodat deze niet van zijn plaats gaat, ondanks zwaar weer of storm. Hij heeft een bepaalde vorm en kleur, die allen een betekenis hebben. De betekenis is opgenomen in een almanak (Bijbel?) waardoor degenen die de BOEI zien weten welke richting ze op moeten. We hopen dat deze naam zal doen waar het voor staat: richting wijzen aan allen die haar passeren!