dinsdag 18 maart 2008

Stille Week...


Ieder jaar neem ik het me weer voor: Heel bewust stil te staan bij het lijden van mijn Meester. En ieder jaar merk ik dat ik het zo ontzettend lastig vind om stil te zijn, stil te worden. Nog even dit, nog even dat, dan zal ik stil worden. En voor ik het weet is de week weer om.

En toch. Toch heb ik het nodig om er weer eens bij stil te staan wat daar nu gebeurde zo'n twee duizend jaar geleden en waarom het moest gebeuren. Ja, het móest gebeuren....toch?

't Is namelijk niet zomaar wat, wat daar gebeurde. Jezus werd door iedereen verlaten zelfs door God.

En nou net dat laatste, daar word ik temidden van alle drukte opeens toch stil van. Ik moet er namelijk niet aan denken......verlaten te worden door Gód.

Hij voor mij.


Stil zijn zal ik
want de dagen die komen
heb ik nodig om te
leren begrijpen waarom.
Nu zoek ik nog
naar antwoorden.
Wie bent U?
Blinden zien
doven horen
lammen staan op.

Geef me een paar dagen
om te ontdekken
wie U bent.
Stil zijn wil ik
maar wel voorlopig,
zoals een geheim
dat straks onthuld wordt.

Stil staan wil ik
bij Uw lijden
bij Uw sterven,
dan mag ik weten
wie U bent,
wat U deed.
Omdat het antwoord
dan gegeven is.
Het geheim is openbaar geworden.
De stilte wordt opgeheven
straks als het zondag wordt.

Gedicht: Cor van Vliet

1 opmerking:

Gerrit van Valen zei

en jij dacht dat je vandaag stil was? man man, dat gesmeck bij dien pannenkoek.
neem nou een annemarie, die doet dat toch anders.

sorry, zo'n reactie bij zo'n serieuze post.
daarom nog dit:
zegen, veeeul zegen op het werk.